Opgetogen (beetje seenuuagtig?) net als de vorige week toog ik naar de muziekschool. Deze keer maar met de auto… al woon ik er ook bijna bovenop… want fietsen met zo'n grote zware koffer is ook niks.
Fris en monter ‘huppel’ ik die grote trap op. Mooi op tijd. Zou ‘hij’ er al zijn? Ja hóór! Ietsjes verbaasd zie ik de leraar, niet al te groot maar wel met héle grote motorrijlaarzen aankomen. Grijnzend… Spreekt hij me meteen weer aan met U en mevrouw …. Tja… en als er iets is waar ik de kriebels van krijg is dát het wel! Dus ik meteen; “Kijk ‘meneer’, als je dat nog één keer zegt draai ik me om , laat de koffer staan en ben weg”. Om te beginnen ben ik ‘gewoon’ Janny en bovendien zie jij er niet uit als een meneer.
Eerste probleem opgelost!
Leraar; “Waarom heb je die accordeon meegenomen?”
Janny; “Om er op te spelen misschien!?”
Leraar; “Laat maar lekker thuis dat ding, we hebben er genoeg…”
Janny; "Owwww…. had dat dan gezegd…
Leraar; “Had ik gezegd!”
Leraar; “Zo, laat maar eens horen”.
Janny; “Wat?”
Leraar; “wat je geoefend hebt misschien…”
Janny; “Wacht man! Niet zo snel! Ik ben al 49…. even wat ‘hulpmiddelen tevoorschijn halen; brilletje, corsetje….’ en nu?”
Leraar; “Is dat een niergordel? ”
(nee slimme Sjimmie, ik heb rugpijn…en ik zit (nog) veel te gespannen…)
En daar ging ie! Vader Jacob Vader Jacob! en hij leefde nog!!!
Daarna Kortjakje… mwa… ging ook… het ‘ding’ stotterde niet meer zo als de eerste les.
Trots vertel ik dat helemaal in mijn uppie Slaap Kindje Slaap heb geoefend. Laat horen, zegt de leraar…. Ja HO! Alleen de eerste zin hóór! LOL… Dus gingen we samen SKS oefenen, pfffffffffff… viel niet mee. Lachen! Twee volwassen (hoewel???) mensen samen SKS zingend en spelend…
De leraar zat recht tegenover me, maar ik dacht dat hij beter naast me kon zitten. Kon ik lekker kijken waar hij zing vingers neerzette. Ging niet door…. sjips!
'Man! Rustig aan hoor, ander staan we de volgende week op het podium samen en dát is ook wat overdreven vind je ook niet. ' zei ik…
Dat was hij wel met me eens gelukkig…
Zitten we ‘lekker’ te ‘klungelen’ komt er niet een vriendin ván een vriendin binnenwandelen. (ze werkt op de muziekschool. Domdomdom, achteraf wist ik dat wel) (ik had tóch ‘onderkoffer’ moeten gaan…)Verschrikt schreeuw ik haar toe; “JIJ hebt mij hier níet gezien en al helemaal níet gehoord!” Ik doe je wat…. ze beloofde het…
???
En toen was het alweer tijd om te stoppen.
Boekje besteld. Wat zou daar in staan?
Ik wilde graag stiekem een notenbalkje opzoeken met SKS, waar hij vind dat ik het eerst maar eens zo moet uitvogelen, om te leren ‘horen’ zegt hij… zal wel…
okee, doe ik… d.w.z. beloven doe ik niks!
Twee weken voor de boeg om te oefenen.
Wat zou er in dat boekje staan? Hoezo? Geen geduld? Ik????
:D:D
(mijn rem is wel eens stuk, c'est tout…)
gr en fijne dag !
van Janny